پژوهشی بر رابطۀ راوی با روایت شنو و رویدادها و شخصیّت ها در ادبیّات داستانی

فاصلۀ راوی از رویدادها و شخصیّت ها و روایت شنو، از متنی به متن دیگر متفاوت است و این فاصله امکان دارد از نظر بُعد زمانی، حضور جسمانی و عقلانی و اخلاقی و یا عاطفی باشد؛ برای مثال، راویِ خشم و هیاهو بدون تردید از بنجی باهوش تر است. در داستان بچۀ مردم نوشتۀ جلال آل احمد، هر چه داستان به پیش می رود، روایت شنو (مخاطب) بیشتر با راوی (زن) مخالفت می کند. در داستان حضرت یوسف(ع)، شخصیّت یوسف از دیگر برادران وارسته تر است. نگارندگان پژوهش حاضر به شیوۀتوصیفی ـ تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای، ضمنِ ادغام مفاهیم و اندیشه های مطرح در رویکردهای شناختی و زبان شناختی، کوشیده اند درک و فهم خود را از ماهیّت بررسی رابطۀ راوی با روایت شنو و رویدادها و شخصیّت ها در ادبیّات داستانی با فهرستی محدود (امّا دقیق) از متون داستانی ایرانی و خارجی نشان دهند. نتایج پژوهش نشان می­دهد که در علم روایت شناسی و ادبیّات داستانی، بین راوی و رویدادها و شخصیّت ها، از جنبه های مختلف تفاوت وجود دارد.